సూపర్ స్టార్ కృష్ణ గారి మరణంతో సినీ పరిశ్రమ శోకసంద్రంలో మునిగిపోయింది. సాహసోపేతమైన నిర్ణయాలతో సినిమా స్థాయి పెంచిన హీరో అంటే కృష్ణనే. నిన్నటి నుంచీ ఆయన గురించి ఆలోచిస్తుంటేనే గుండె బరువెక్కుతుంది.
హీరో అంటే కృష్ణ.
కృష్ణ అంటే ఓ క్రేజ్.
కృష్ణ అంటే ఓ ఇమేజ్.
కృష్ణ అంటే ఓ సాహసం.
సూపర్ స్టార్ అంటే కృష్ణ మాత్రమే.
అది చెరగని ముద్ర.
ఎప్పటికీ మాయని ముద్ర.
తెరపై వెలిగే కృష్ణ అంటే బాల్యం నుంచీ పెనవేసుకున్న బంధం. ఎన్ని జ్ఞాపకాలో.
కృష్ణ గారి సినిమా రిలీజ్ డేట్ దగ్గర పడుతుందంటే చాలు. ఆ సినిమా ఎలా చూడాలో రకరకాల ప్లాన్ లు రెడీ చేసి పెట్టుకునేవాడిని. ఇంట్లో తెలియకుండా ఆదివారం సినిమా చూసే అవకాశం వస్తే సంతోషం. లేకపోతే మిగతా రోజుల్లో స్కూల్ ఎగ్గొట్టి సినిమా ఎలా చూడాలనే ప్లాన్ బి అమలు చేసే వాణ్ణి. మొత్తానికి సినిమా చూడాలి. అందులో కృష్ణ చేసిన సాహసాలను ఎమోషన్స్ తో దోస్తులకు చెప్పాలి. అంతే. మనసు కుదుట పడుతుంది. అదో ఉద్వేగ కాలం. నేను పెరుగుతున్నాకొద్దీ కృష్ణపైన అభిమానమూ పెరుగుతూనే పోయింది. అలా పెరగడానికి కారణం ఆయన వ్యక్తిత్వం కూడా ఓ కారణమే.
కృష్ణకు సంబంధించి, ఆయన రాబోయే సినిమాలకు సంబంధించిన ఫొటో స్టిల్స్ ను ఆంధ్రజ్యోతి, జ్యోతిచిత్ర, ఉదయం, శివరంజని తదితర పత్రికల నుంచి సేకరించి లాంగ్ నోట్ బుక్ లో దాచుకునే వాడిని. సినిమా విడుదలయ్యే తేదీకి రంగు రంగుల పేపర్ షీట్ లో వాటన్నింటినీ అతికించి, మన మిర్యాలగూడ వెంకటేశ్వర టాకీస్ లో కానీ, శకుంతలలో కానీ ముందు ఉన్న అద్దాల బాక్స్ లో అతికించిన రోజులు ఎప్పటికీ మరిచిపోను. అల్లూరి సీతారామరాజు సినిమాను ఎన్నిసార్లు చూశానో లెక్కేలేదు.
పదో తరగతి చదివే రోజుల్లో ఒకసారి పెద్దమ్మ వాళ్ళింటికి హైదరాబాద్ కు వచ్చాను. కృష్ణను చూపించమని
మా అన్నయ్య (పెద్దమ్మ కొడుకు)ను విపరీతంగా వెంటపడి వేధిస్తుంటే పద్మాలయ స్టూడియోకు తీసుకు వెళ్ళాడు. అక్కడ మొదటి సారి రియల్ కృష్ణను చూసాను. ‘విశ్వనాథ నాయకుడు’ సినిమా షూటింగ్ జరుగుతుంది. శివాజీ గణేషన్ ను సంకెళ్లతో బంధించే షాట్ తీస్తున్నారు.
కృష్ణ సేనాధిపతి గెటప్లో చాలా అద్భుతంగా కనిపించారు. అలా చూస్తూ అక్కడే ఓ రెండు గంటలు గడిపేసాము. అలా కృష్ణ మదిలో ముద్రించుకు పోయారు.
ఇక జర్నలిజంలోకి వచ్చిన తరువాత 2000 సంవత్సరంలో ఆయన బర్త్ డే సందర్భంగా ప్రజాపోరు దిన పత్రికలో ఒక ఆర్టికల్ రాశాను. ఆ కాపీ తీసుకుని సాయంత్రం వేళ మహేష్ అనే మిత్రుడితో కలిసి పద్మాలయకు వెళ్ళాను. కృష్ణ ఆఫీస్ లోనే కూర్చున్నారు. స్టూడియోలో పక్కనే ఉన్న రిసెప్షన్లో కలవాలని చెప్పాము. 10 నిముషాల తరువాత పిలిచారు. మేమిద్దరమూ ఆఫీసులోకి వెళ్ళాము. తెల్లటి లాల్చీలో ఎంతో హుందాగా కనిపించారు. మమ్మల్ని మేము పరిచయం చేసుకున్నాము. చైర్ చూపించి కూర్చోమన్నారు. కృష్ణ గారితో అలా మాట్లాడుతుంటే నా ఆనందానికి అవధులు లేకుండా పోయాయి. హుందాగా ఆయన వ్యవహరించిన తీరు మనసులో నాటుకుపోయింది.
ఆ తరువాత చాలాసార్లు కలిసాను. కానీ, ఎందుకో కృష్ణ గారితో ఒక్క ఫొటో తీసుకోవాలనే ఆలోచనే రాలేదు. ఇది జీవితకాలపు లోటుగానే ఉంటుందేమో.
ఈమధ్యకాలంలో నా మితృలందరినీ కృష్ణ గారి దగ్గరకు తీసుకువెళ్ళాలని ఎంతగానో ప్రయత్నం చేశాను. ఇంతలో కరోనా రావడం, ఆ తరువాత కొద్దిగా కోలుకుంటున్నారు అనుకుంటుండగానే అకస్మాత్తుగా రమేష్ బాబు చనిపోవటం, ఆ తరువాత ఇందిర గారు పోవటం.. ఒకదాని తరువాత మరొక విషాదం. ఆలస్యం జరిగిపోయింది. కలువలేకపోయాము. ఇంతలో ఊహించని రీతిలో కృష్ణ గారే తిరిగిరాని లోకాలకు వెళ్లిపోయారు.
నేను ఎన్నటికీ మరువలేను సూపర్ స్టార్. మీ సినిమాలు మీ మంచితనాన్న…
– ఆజం ఖాన్
16.11.2022
Superstar Krishna : సాహసానికి మారుపేరు!
